జాబ్ మారడం కొసం తీవ్రంగా ప్రయత్నిస్తున్నా నేను..ఈ రొజు ఒక కొలిగ్ మాటలు విని బాగా డిప్రెస్ అయ్యాను.
"అసలు ఒపెనింగ్సే లేవు మామ. జాబ్ మారి రిస్క్ తీసుకొవద్దు" అని చెప్పాడు. అతను నా మంచికే చెప్పాడు.. కాని ఎంటొ డిప్రెస్సింగ్ అనిపించింది..
ఎప్పుడయినా.. మనసు బాగొపొతె.. స్నేహితుడు దిలిప్ కి కాల్ చేయడం అలవాటు నాకు..
ఉన్న విషయం చెప్పాను..
అయితె అతను నాకు ఒక కధ చెప్పాడు..
"బావా (అలా పిలుస్తాడు లే) నీకో కధ చెప్పాలి..
రెండు కప్పలకి ఒక కొండ ఎక్కే పొటి పెట్టారంట..
అయితే చుట్టు ఉన్న వారందరు..
"కప్పలు కొండ ఎక్కలేవు! ఎక్కలేవు! అంటున్నారంట..
ఒక కప్ప ఆ నిజమేలే.. నా వల్ల ఏమవుతుంది అని కొండ ఎక్కడం ఆగిపొయిందంట..
రెండొది మాత్రం ఎక్కేసిందంట..
ఎలా ఎక్కగలిగింది..? ఎంటబ్బా.. రహస్యం అని చూస్తే... కప్ప చెవిటిదంట...
నువ్వు ఎక్కలేవు ఎక్కలేవు అనె జనాల మాటలు అది వినలెదు.. దాని పని అది చేసుకుంటూ పొయింది..
అలాగే బావా నువ్వు కుడా.. కొన్నాళ్ళు... చెవిటి కప్పవి అయిపో..
జనాలు వంద చెప్తారు... అలాగని ప్రయత్నం ఆపకు.. నువ్వు చెసేది ఎదొ నువ్వు చెయ్యి..." అన్నాడు...
నా ఫెస్ లొ నవ్వు తిరిగి వచింది....
నాకు ప్రేరణ కలిగించిన మా దిలిప్ కధ మీతొ పంచుకొవాలని ఈ పొస్టు పొస్టితిని..
ధన్యవాదాలు..
:-)
The Story of Mr. Subba Rao
ఆదివారం కావడం తొ నింపాదిగా స్వాతి వీక్లీ చదువుతున్నాడు సుబ్బారావు.
"మిని నవల పొటి. పారితొషకం ఇరవయ్ అయిదు వెలు. "
చదువుతూనే సుబ్బారావు కళ్ళు చమక్కున మెరిసాయ్.
"కోటలు దాటె మాటలు తప్పితె పెళ్ళానికి ఒక పట్టుచీర కొనివ్వలేరు" భార్య పంకజం మూతి విరుపుళ్ళు గుర్తొచ్చాయి సుబ్బారావు కి.
"ఎమొయ్! ఈ దసరా కి నిన్ను కొత్త పట్టుచీరలొ చూడాలని ఉందొయ్.." ఎచ్చులు పోతూ అన్నాడు సుబ్బారావు.
"నాక్కూడా నాగార్జున పక్కన హీరొయిన్ గా చెయ్యాలని ఉంది.. అన్ని వీలవుతాయ?" వెటకారం గా అంది పంకజం.
"అబ్బ! అది కాదె.. ముందొక మంచి కాఫి పట్రా చెబ్తాను"
"అదెదొ డైరక్ట్ గా అడగొచ్చుగా... ఈ చీర సాకు ఎందుకు?" విసుక్కుంటూ కిచెన్ లొకి వెళ్ళింది పంకజం.
స్ట్రాంగ్ గా డిసైడ్ అయిపొయాడు సుబ్బారావు.. నవల రాయాలి ప్రయిజ్ కొట్టాలి.
ఒక వైట్ పేపర్, పెన్ను రెడి చేసుకున్నడు.
విగ్నాలు ఎమి రాకూడదని "ఒమ్ గణపతియె నమ:" అని అనుకుని మొదలుపెట్టబొయేంతలొ..
"ఎమండోయ్! కాఫి పొడి అయిపొయింది....నొ కాఫి అంటిల్ యు బ్రింగ్ బ్రూ" గట్టిగా అరుస్తూ చెప్పింది పంకజం.
"ఆహ! ఎమ్ టైమింగె నీది. కాఫి అక్కర్లేదు గాని కాసెపు అరవకుండా ఉండు." అంటూ అలొచనలొ పడ్డాడు సుబ్బారావు.
రాయాలి సరె.. దేని మీద రాయాలి? ఎ టైప్ రాయాలి?
రొమాన్స్?
అమ్మొ! పంకజం తొ ప్రమాదం. "మీకిలాంటి పాడు ఆలొచనలు కూడా ఉన్నాయా?" అని సెరినా విలియమ్స్ స్టయిల్ లొ నా హెడ్ తొ టెన్నిస్ ఆడేసుకొగలదు అని అలొచనమార్చుకున్నాడు సుబ్బారావు.
క్రైమ్?
సుబ్బారావు వెంటనే టివి999 చానెల్ పెట్టాడు తనకి కావలసిన కధావస్తువు కొసం.
సరిగ్గా వస్తుంది.. "వాచ్ క్రైమ్" ప్రొగ్రామ్...
"సమాజం లొ ఘొరాలు,నేరాలు మీ కళ్ళ ముందుంచే రియాలిటి షొ...వాచ్ క్రైమ్" చెప్పుకుంటూ పొతున్నాడు యాంకర్.
యాంకర్ ని చూసి సగం జడుసుకునాడు సుబ్బారావు. తెలుపు,నలుపు రంగులలొ మాసిన గడ్డం, బుజాల దాక పెంచిన జుట్టు నిజానికి వాడె పెద్ద క్రిమినల్ లాగా ఉన్నాడు.
ఇంతలొ ప్రొగ్రాం స్టార్ట్ అయింది. యాంకరింగ్ నడుస్తుంది.
"సొంత భార్యని దారుణంగా నరికిన భర్త"
సొంత భార్య ఏంటి వీడి పిండాకూడు. సొంత భార్యలు, అద్దె భార్యలు ఉంటారా? వీడి తెలుగు మండినట్టుగానె ఉంది అనుకుంటూ కావాల్సిన సబ్జెక్ట్ కొసం ఒపిగ్గా ఫాలొ అవుతున్నాడు సుబ్బారావు.
"ధారుణమయిన హత్య, తెగిపడిన అవయవాలు" అంటూ క్లొజప్ లొ అంతా చూపించడం మొదలుపెట్టాడు.
కొంచెం ఎరుపు రంగు చూస్తెనే కళ్ళు తిరుగుతాయ్ మన సుబ్బారావు కి, అలాంటిది ఈ క్లిప్పింగ్స్ అన్ని చూసేసరికి భూమి గుండ్రం గా తిరిగినట్టనిపించి ఢామ్మని పడ్డాడు.
పంకజం వచ్చి మొహం పై నీళ్ళు చల్లాక తెలివి వచ్చింది సుబ్బారవు కి.
"వీళ్ళ దుంపల్తెగ... వీళ్ళు క్రైమ్ చూపిస్తున్నారా? నేర్పిస్తున్నారా?" మొహం తుడుచుకుంతూ అన్నాడు సుబ్బారావు.
"మరి లేకపొతె నా మానన నేను మా నాగర్జున "అల్లరి అల్లుడు" చూస్తుంటె మధ్యలొ వచ్చి డిస్టర్బ్ చెస్తారా? మీకు కావల్సిందె.." అంటూ మళ్ళి సినిమా లొ లీనం అయిపొయింది పంకజం.
"ఓసి నీ.. నాగార్జునా పిచ్చి పాడుగాను నిన్ను పోషించేది నేనా ఆ నాగార్జునా నా?" పైకి అంటే ప్రమాదం కాబట్టి మనసులోనే గొణుక్కున్నాడు సుబ్బారావు.
ఈ ప్రయత్నం కూడా ఫ్లాప్ అవడంతొ విసుగొచ్చి అలా రోడ్డున పడ్డాడు సుబ్బారావు.
అలా నడుస్తున్న సుబ్బారవు మైండ్ లొ ఫ్లాష్ లాగా సిగరెట్ తాగుతున్న శ్రీ శ్రీ ఫోటొ కనిపించింది. అప్రయత్నంగా "యురెఖా!!" అని అరిచాడు.
"సిగెరెట్ తాగితే కొత్త ఐడియాస్ వస్తాయ్ అన్నమాట" కొత్త విషయం కనిపెట్టినట్టు సంబరపడిపొయాడు సుబ్బారావు.
అదే స్పీడ్ లొ దగ్గరలొ ఉన్న షాప్ కి వెళ్ళాడు.
"బాబు ఒక సిగెరెట్ ఇవ్వు"
"ఎం సిగెరెట్ సార్?"
ఎనాడు సిగెరెట్ తాగిన పాపన పొలేదు మన సుబ్బారావు. ఎం చెప్పాలొ తెలీక "ఉన్నవాటిలొ మంచిది ఇవ్వు" అన్నాడు.
"ఎంటి....? సిగెరెట్టు? మంచిదా?" వింతగా చూసాడు షాప్ వాడు.
"అది కాదు సార్. ఎ బ్రాండ్ అని అడుగుతున్నా"
"నీ దగ్గర ఎమున్నాయ్?" అయొమయంగా అడిగాడు సుబ్బారావు.
బలే బేరం తగిలింది అనుకుని లిస్ట్ చదివాడు షాప్ వాడు. "విల్స్, గొల్ద్ ఫ్లెక్, క్లాసిక్, ట్రిపుల్ ఫైవ్, బర్క్లి, సిసర్స్, చార్మినార్"
ఎదొ ఒకటి అనుకుంటూ .."క్లాస్సిక్" చెప్పాడు సుబ్బారావు.
"చిన్నదా? పెద్దదా?"
"చిన్నదే ఇవ్వులే"
"ఫిల్టరా? నాన్ ఫిల్టరా?"
"ఫిల్టర్"
"మెంథొలా? నార్మలా?
"నార్మల్"
"మైల్డ్సా? అల్ట్రా మైల్డ్సా?
ఈ కొత్త టర్మినాలజి విని సుబ్బారావు కి బయంవేసి అడిగాడు "అంటే ఎంటి?"
"ఎంటి సార్ మొదటి సారి కొంటున్నారా?"
అవునన్నట్టు తలూపాడు సుబ్బారావు.
"అయితే మీకు అల్ట్రా మైల్డ్స్ కరెక్టు" అంటూ ఒకటి తీసి ఇచ్చాడు షాప్ వాడు.
ఎనిమిది రౌండ్ ల ఇంటర్వ్యు అయ్యి జాబ్ వచినట్లు ఫీల్ అయ్యాడు సుబ్బారావు.
వెంటనే పొకిరి సినిమాలొ మహెష్ బాబు లాగా స్టయిల్ గా వెలిగించి గట్టిగా లోపలికి పీల్చాడు.
అంతె గొంతులొ ఎదొ అడ్డుపడ్డట్టు అయింది. గాలి ఆడలేదు సుబ్బారావుకి.
ఒకటే దగ్గు.... ఆగనె ఆగడం లేదు.
నోరు,ముక్కు,చెవుల నుండి పొగలొస్తున్నట్టుగా అనిపించింది సుబ్బారావుకి.
కాసేపటికి కుదుటపడ్డాడు సుబ్బారావు. షాప్ వాడు ఆ పక్కనె ఉన్న రిక్షా వాడు నవ్వుకొడం గమనించాడు.
సిగెరెట్ పారెసి ఇంకా అక్కడ ఉండకూడదని బయలుదెరాడు సుబ్బారావు.
కొంచెమ్ తల తిరుగుతునట్టు ఉంది సుబ్బారావు కి.
"అయ్యా రిక్షా కావాలా?
రిక్షా వాడు నవ్వాపుకుంటూ అడిగాడు.
"ఎ... నీకొద్దా?" వొళ్ళు మండింది సుబ్బారావుకి.
"అదికాదయ్య... రిక్షా కట్టమంటారా?"
సుబ్బారావు అటు ఇటు చూసి.. "సరె ఆ చెట్టుకి కట్టెయ్" అని విస విస వెళ్ళిపొయాడు.
"శ్రీ శ్రీ గారు నిజంగా గొప్ప వాడె" అంత సునాయాసం గా సిగెరెట్ తాగడం గొప్పే అనిపించింది సుబ్బారావు కి.
ఇంక లాభం లేదు అనుకుని ఇంటిముఖం పట్టాడు.
"అయ్యా! ధర్మం చెయ్యండి బాబు.." వెనకాల నుంచి గొంతు వినిపించి, తిరిగి చూసాడు సుబ్బారావు.
బాగా బలిసి ఉన్న ఓ అయిదన్నర అడుగుల మనిషి కనిపించాడు.
"వీడెంటి దున్నపోతు లాగా ఉండి అడుక్కుంటున్నాడు" అనుకుని..
"చిల్లర లేదయ్యా" అన్నాడు సుబ్బారావు.
"నోట్లు అయినా తీసుకుంటాం సార్. నాకెం ప్రొబ్లం లేదు"
సుబ్బారావు ముష్టివాడ్ని వింతగ చూసాడు.
"పిచ్చివాడ..చిల్లరె లేని వాడి దగ్గర నోట్లు ఎందుకుంటాయ్? అది సరె గాని సుబ్బరంగా ఉన్నావ్ ఎదయినా పని చెసుకోవచ్చుగా?" సలహా ఇచ్చాడు సుబ్బారావు.
"ఆ రొజుల్లొ చేసాం లెండి... అప్పులుపాలయిపొయి.. ఇలా అయ్యాను...
మీరేంటి ఎదొ దిగులుగా కనపడుతున్నారు."
తన కస్టం గుర్తించేటప్పటికి సుబ్బారావు ముస్టివాడని కుడా మర్చిపొయి అతని బుజం మీద చెయ్యి వెసి..
"చూడు మిస్టర్...ఆ.. అన్నట్టు నీ పెరెంటి?
"చలమలసెట్టి వీర వెంకట ఆదిశంకర కమలాకర సుభ్ర్హమణ్య శాస్త్రి."
"ఆ..శాస్త్రి. నా దిగులు ఎంటంటె ఒక నవల రాయలి అనుకుంటున్నాను, కాని ఏం రాయలొ తెలియడం లెదు, పొద్దున్నుంచి ఇదే అలొచనతొ సతమతమవుతున్నా శాస్త్రి" వాపొయాడు సుబ్బారావు.
"అరె! ఎంటి సార్ మీరు? ఇంత చిన్న విషయానికి అంత వర్రి అవుతున్నారా? నా దగ్గర బొళ్ళు కధలున్నయ్ సార్.."
షాక్ అయ్యాడు సుబ్బారావు "ఎంటి నిజమా?"
"అవును సార్..! ఒకటి వదలమంటారా?"
"ఎంటది?"
"అబ్బ... కధ ఒకటి చెప్పమంటారా?"
"ఆ... తొందరగా వదులు.."
"సరే వినండి.. ఒక పదిహెనేళ్ళ కుర్రాడు.. చిన్నప్పుడు.. ఒక కిల్లర్ బాచ్ తొ కలుస్తాడు..పెద్దయ్యాక పెద్ద ప్రొఫెషనల్ కిల్లర్ అవుతాడు. తరవాత ఒకసారి పొలిస్ లు వెంబడిస్తున్నప్పుడు.. తన వలన ఒక అమాయకుడు చనిపొతాడు.. మన హిరొ కిల్లర్..అతని డిటెల్స్ అన్ని తెలుసుకుని అతని కుటుంబాన్ని ఉద్దరించడానికి వాళ్ళ ఊరు వెళ్తాడు.."
"ఆగాగు..." ఇది ఎక్కడొ విన్నట్టు ఉందె?"
"ఆ ఉండదా మరి? కధ రాయడం అంటె ఇదె సార్! కొత్త కొత్త కధలు ఎక్కడనుంచి వస్తాయ్? ఉన్న కధలనే మొదలు ఒక ట్విస్ట్ చివరొక ట్విస్ట్ ఇస్తె కొత్త కధవుతుంది..ఇదె సార్ సిక్రెట్."
"ఇంత బతుకు బతికి కాపి కొట్టి నవల రాయలా?" ఎందుకొ శాస్త్రి సలహా నచ్చలేదు సుబ్బారావుకి.
"హు.. సరె శాస్త్రి. సలహా కి థాంక్స్. ఈ పది ఉంచు" అని అక్కడనుంచి బయలుదేరాడు సుబ్బారావు.."
.................
భార్య చేసిన పప్పుచారు, బంగాళదుంప వేపుడు కమ్మగా లాగించేసి మంచమెక్కాడు సుబ్బారావు.
"రాయడం అంటె అంత సులువు కాదు సుమీ!" మనసులొ అనుకున్నాడు సుబ్బారావు.
"పొద్దున్నెదొ పట్టుచీర అన్నారు?" తమలపాకులకి సున్నం రాస్తూ వచ్చింది పంకజం.
గతుక్కుమన్నాడు సుబ్బారావు "ఈ ఆపద నుంచి ఎలా గట్టెక్కాలి? అనవసరంగా ఆవేశపడి ఎవేవొ వగ్ధానాలు చెసేసాను.. ఇప్పుడు ఎలా" అనుకున్నాడు మనసులొ..
ఎదురుగా కుర్చున్న పంకజం వంక చూశాడు సుబ్బారావు..
అహా! ఎమి అందం.. ఇప్పుడే స్నానం చేసిందొ ఎమో వర్షంలొ తడిసిన బొండుమల్లె లాగా ఉంది పంకజం.
"బంగారం.." ప్రేమ ఎక్కువయితే ఇలాగె పిలుస్తాడు మన సుబ్బారావు.
"మ్...." తలెత్తకుండా... దీర్ఘం తీస్తూ పలికింది పంకజం..
"ఎమిటే.. ఈ రొజు ఇంత ముద్దు ముద్దుగా ఉన్నావ్?"
"అంతా మీ భ్రమ నేను ఎప్పుడూలాగానె ఉన్నాను.." మనసులొనె ముసి ముసిగా నవ్వుకుంటూ అన్నది పంకజం...
"అవునా?.. హుమ్.. ఈ అందాల సుందరి నా సొంతం అవడం నా అదృష్టం కదు?"
"నిజమా...?" వచె నవ్వు ఆపుకుంటూ.. చిలక చుట్టి సుబ్బారావు నొట్లొ పెట్టింది పంకజం..
"ఒక్క మాట చెప్పనా పంకజం.."
"అబ్బా... చెప్పండి..." విసుగు నటిస్తూ అన్నది పంకజం
"నీ అందం ముందు పట్టుచీరలు, నగలు ఎ మూలకి చెప్పు? వాయిల్ చీర కట్టినా విశ్వసుందరి లాగా ఉంటావె. .."
సుబ్బారావు నిజమయిన ప్రెమతొ... మనస్పూర్తిగా అరాదించె వైనం చూసి పంకజం అనంద గంగా ప్రవాహమయింది...
"చీ.. పొండి ..మీరు మరీ పొగిడేస్తారు..!!" అంటూ సుబ్బారావు ఒడిలొ వాలిపొయింది పంకజం.
కాలాన్ని ప్రేమ తన ఆధీనంలొకి తెచుకుంది.
సుబ్బారావు కధ సుఖాంతమయింది.
"మిని నవల పొటి. పారితొషకం ఇరవయ్ అయిదు వెలు. "
చదువుతూనే సుబ్బారావు కళ్ళు చమక్కున మెరిసాయ్.
"కోటలు దాటె మాటలు తప్పితె పెళ్ళానికి ఒక పట్టుచీర కొనివ్వలేరు" భార్య పంకజం మూతి విరుపుళ్ళు గుర్తొచ్చాయి సుబ్బారావు కి.
"ఎమొయ్! ఈ దసరా కి నిన్ను కొత్త పట్టుచీరలొ చూడాలని ఉందొయ్.." ఎచ్చులు పోతూ అన్నాడు సుబ్బారావు.
"నాక్కూడా నాగార్జున పక్కన హీరొయిన్ గా చెయ్యాలని ఉంది.. అన్ని వీలవుతాయ?" వెటకారం గా అంది పంకజం.
"అబ్బ! అది కాదె.. ముందొక మంచి కాఫి పట్రా చెబ్తాను"
"అదెదొ డైరక్ట్ గా అడగొచ్చుగా... ఈ చీర సాకు ఎందుకు?" విసుక్కుంటూ కిచెన్ లొకి వెళ్ళింది పంకజం.
స్ట్రాంగ్ గా డిసైడ్ అయిపొయాడు సుబ్బారావు.. నవల రాయాలి ప్రయిజ్ కొట్టాలి.
ఒక వైట్ పేపర్, పెన్ను రెడి చేసుకున్నడు.
విగ్నాలు ఎమి రాకూడదని "ఒమ్ గణపతియె నమ:" అని అనుకుని మొదలుపెట్టబొయేంతలొ..
"ఎమండోయ్! కాఫి పొడి అయిపొయింది....నొ కాఫి అంటిల్ యు బ్రింగ్ బ్రూ" గట్టిగా అరుస్తూ చెప్పింది పంకజం.
"ఆహ! ఎమ్ టైమింగె నీది. కాఫి అక్కర్లేదు గాని కాసెపు అరవకుండా ఉండు." అంటూ అలొచనలొ పడ్డాడు సుబ్బారావు.
రాయాలి సరె.. దేని మీద రాయాలి? ఎ టైప్ రాయాలి?
రొమాన్స్?
అమ్మొ! పంకజం తొ ప్రమాదం. "మీకిలాంటి పాడు ఆలొచనలు కూడా ఉన్నాయా?" అని సెరినా విలియమ్స్ స్టయిల్ లొ నా హెడ్ తొ టెన్నిస్ ఆడేసుకొగలదు అని అలొచనమార్చుకున్నాడు సుబ్బారావు.
క్రైమ్?
సుబ్బారావు వెంటనే టివి999 చానెల్ పెట్టాడు తనకి కావలసిన కధావస్తువు కొసం.
సరిగ్గా వస్తుంది.. "వాచ్ క్రైమ్" ప్రొగ్రామ్...
"సమాజం లొ ఘొరాలు,నేరాలు మీ కళ్ళ ముందుంచే రియాలిటి షొ...వాచ్ క్రైమ్" చెప్పుకుంటూ పొతున్నాడు యాంకర్.
యాంకర్ ని చూసి సగం జడుసుకునాడు సుబ్బారావు. తెలుపు,నలుపు రంగులలొ మాసిన గడ్డం, బుజాల దాక పెంచిన జుట్టు నిజానికి వాడె పెద్ద క్రిమినల్ లాగా ఉన్నాడు.
ఇంతలొ ప్రొగ్రాం స్టార్ట్ అయింది. యాంకరింగ్ నడుస్తుంది.
"సొంత భార్యని దారుణంగా నరికిన భర్త"
సొంత భార్య ఏంటి వీడి పిండాకూడు. సొంత భార్యలు, అద్దె భార్యలు ఉంటారా? వీడి తెలుగు మండినట్టుగానె ఉంది అనుకుంటూ కావాల్సిన సబ్జెక్ట్ కొసం ఒపిగ్గా ఫాలొ అవుతున్నాడు సుబ్బారావు.
"ధారుణమయిన హత్య, తెగిపడిన అవయవాలు" అంటూ క్లొజప్ లొ అంతా చూపించడం మొదలుపెట్టాడు.
కొంచెం ఎరుపు రంగు చూస్తెనే కళ్ళు తిరుగుతాయ్ మన సుబ్బారావు కి, అలాంటిది ఈ క్లిప్పింగ్స్ అన్ని చూసేసరికి భూమి గుండ్రం గా తిరిగినట్టనిపించి ఢామ్మని పడ్డాడు.
పంకజం వచ్చి మొహం పై నీళ్ళు చల్లాక తెలివి వచ్చింది సుబ్బారవు కి.
"వీళ్ళ దుంపల్తెగ... వీళ్ళు క్రైమ్ చూపిస్తున్నారా? నేర్పిస్తున్నారా?" మొహం తుడుచుకుంతూ అన్నాడు సుబ్బారావు.
"మరి లేకపొతె నా మానన నేను మా నాగర్జున "అల్లరి అల్లుడు" చూస్తుంటె మధ్యలొ వచ్చి డిస్టర్బ్ చెస్తారా? మీకు కావల్సిందె.." అంటూ మళ్ళి సినిమా లొ లీనం అయిపొయింది పంకజం.
"ఓసి నీ.. నాగార్జునా పిచ్చి పాడుగాను నిన్ను పోషించేది నేనా ఆ నాగార్జునా నా?" పైకి అంటే ప్రమాదం కాబట్టి మనసులోనే గొణుక్కున్నాడు సుబ్బారావు.
ఈ ప్రయత్నం కూడా ఫ్లాప్ అవడంతొ విసుగొచ్చి అలా రోడ్డున పడ్డాడు సుబ్బారావు.
అలా నడుస్తున్న సుబ్బారవు మైండ్ లొ ఫ్లాష్ లాగా సిగరెట్ తాగుతున్న శ్రీ శ్రీ ఫోటొ కనిపించింది. అప్రయత్నంగా "యురెఖా!!" అని అరిచాడు.
"సిగెరెట్ తాగితే కొత్త ఐడియాస్ వస్తాయ్ అన్నమాట" కొత్త విషయం కనిపెట్టినట్టు సంబరపడిపొయాడు సుబ్బారావు.
అదే స్పీడ్ లొ దగ్గరలొ ఉన్న షాప్ కి వెళ్ళాడు.
"బాబు ఒక సిగెరెట్ ఇవ్వు"
"ఎం సిగెరెట్ సార్?"
ఎనాడు సిగెరెట్ తాగిన పాపన పొలేదు మన సుబ్బారావు. ఎం చెప్పాలొ తెలీక "ఉన్నవాటిలొ మంచిది ఇవ్వు" అన్నాడు.
"ఎంటి....? సిగెరెట్టు? మంచిదా?" వింతగా చూసాడు షాప్ వాడు.
"అది కాదు సార్. ఎ బ్రాండ్ అని అడుగుతున్నా"
"నీ దగ్గర ఎమున్నాయ్?" అయొమయంగా అడిగాడు సుబ్బారావు.
బలే బేరం తగిలింది అనుకుని లిస్ట్ చదివాడు షాప్ వాడు. "విల్స్, గొల్ద్ ఫ్లెక్, క్లాసిక్, ట్రిపుల్ ఫైవ్, బర్క్లి, సిసర్స్, చార్మినార్"
ఎదొ ఒకటి అనుకుంటూ .."క్లాస్సిక్" చెప్పాడు సుబ్బారావు.
"చిన్నదా? పెద్దదా?"
"చిన్నదే ఇవ్వులే"
"ఫిల్టరా? నాన్ ఫిల్టరా?"
"ఫిల్టర్"
"మెంథొలా? నార్మలా?
"నార్మల్"
"మైల్డ్సా? అల్ట్రా మైల్డ్సా?
ఈ కొత్త టర్మినాలజి విని సుబ్బారావు కి బయంవేసి అడిగాడు "అంటే ఎంటి?"
"ఎంటి సార్ మొదటి సారి కొంటున్నారా?"
అవునన్నట్టు తలూపాడు సుబ్బారావు.
"అయితే మీకు అల్ట్రా మైల్డ్స్ కరెక్టు" అంటూ ఒకటి తీసి ఇచ్చాడు షాప్ వాడు.
ఎనిమిది రౌండ్ ల ఇంటర్వ్యు అయ్యి జాబ్ వచినట్లు ఫీల్ అయ్యాడు సుబ్బారావు.
వెంటనే పొకిరి సినిమాలొ మహెష్ బాబు లాగా స్టయిల్ గా వెలిగించి గట్టిగా లోపలికి పీల్చాడు.
అంతె గొంతులొ ఎదొ అడ్డుపడ్డట్టు అయింది. గాలి ఆడలేదు సుబ్బారావుకి.
ఒకటే దగ్గు.... ఆగనె ఆగడం లేదు.
నోరు,ముక్కు,చెవుల నుండి పొగలొస్తున్నట్టుగా అనిపించింది సుబ్బారావుకి.
కాసేపటికి కుదుటపడ్డాడు సుబ్బారావు. షాప్ వాడు ఆ పక్కనె ఉన్న రిక్షా వాడు నవ్వుకొడం గమనించాడు.
సిగెరెట్ పారెసి ఇంకా అక్కడ ఉండకూడదని బయలుదెరాడు సుబ్బారావు.
కొంచెమ్ తల తిరుగుతునట్టు ఉంది సుబ్బారావు కి.
"అయ్యా రిక్షా కావాలా?
రిక్షా వాడు నవ్వాపుకుంటూ అడిగాడు.
"ఎ... నీకొద్దా?" వొళ్ళు మండింది సుబ్బారావుకి.
"అదికాదయ్య... రిక్షా కట్టమంటారా?"
సుబ్బారావు అటు ఇటు చూసి.. "సరె ఆ చెట్టుకి కట్టెయ్" అని విస విస వెళ్ళిపొయాడు.
"శ్రీ శ్రీ గారు నిజంగా గొప్ప వాడె" అంత సునాయాసం గా సిగెరెట్ తాగడం గొప్పే అనిపించింది సుబ్బారావు కి.
ఇంక లాభం లేదు అనుకుని ఇంటిముఖం పట్టాడు.
"అయ్యా! ధర్మం చెయ్యండి బాబు.." వెనకాల నుంచి గొంతు వినిపించి, తిరిగి చూసాడు సుబ్బారావు.
బాగా బలిసి ఉన్న ఓ అయిదన్నర అడుగుల మనిషి కనిపించాడు.
"వీడెంటి దున్నపోతు లాగా ఉండి అడుక్కుంటున్నాడు" అనుకుని..
"చిల్లర లేదయ్యా" అన్నాడు సుబ్బారావు.
"నోట్లు అయినా తీసుకుంటాం సార్. నాకెం ప్రొబ్లం లేదు"
సుబ్బారావు ముష్టివాడ్ని వింతగ చూసాడు.
"పిచ్చివాడ..చిల్లరె లేని వాడి దగ్గర నోట్లు ఎందుకుంటాయ్? అది సరె గాని సుబ్బరంగా ఉన్నావ్ ఎదయినా పని చెసుకోవచ్చుగా?" సలహా ఇచ్చాడు సుబ్బారావు.
"ఆ రొజుల్లొ చేసాం లెండి... అప్పులుపాలయిపొయి.. ఇలా అయ్యాను...
మీరేంటి ఎదొ దిగులుగా కనపడుతున్నారు."
తన కస్టం గుర్తించేటప్పటికి సుబ్బారావు ముస్టివాడని కుడా మర్చిపొయి అతని బుజం మీద చెయ్యి వెసి..
"చూడు మిస్టర్...ఆ.. అన్నట్టు నీ పెరెంటి?
"చలమలసెట్టి వీర వెంకట ఆదిశంకర కమలాకర సుభ్ర్హమణ్య శాస్త్రి."
"ఆ..శాస్త్రి. నా దిగులు ఎంటంటె ఒక నవల రాయలి అనుకుంటున్నాను, కాని ఏం రాయలొ తెలియడం లెదు, పొద్దున్నుంచి ఇదే అలొచనతొ సతమతమవుతున్నా శాస్త్రి" వాపొయాడు సుబ్బారావు.
"అరె! ఎంటి సార్ మీరు? ఇంత చిన్న విషయానికి అంత వర్రి అవుతున్నారా? నా దగ్గర బొళ్ళు కధలున్నయ్ సార్.."
షాక్ అయ్యాడు సుబ్బారావు "ఎంటి నిజమా?"
"అవును సార్..! ఒకటి వదలమంటారా?"
"ఎంటది?"
"అబ్బ... కధ ఒకటి చెప్పమంటారా?"
"ఆ... తొందరగా వదులు.."
"సరే వినండి.. ఒక పదిహెనేళ్ళ కుర్రాడు.. చిన్నప్పుడు.. ఒక కిల్లర్ బాచ్ తొ కలుస్తాడు..పెద్దయ్యాక పెద్ద ప్రొఫెషనల్ కిల్లర్ అవుతాడు. తరవాత ఒకసారి పొలిస్ లు వెంబడిస్తున్నప్పుడు.. తన వలన ఒక అమాయకుడు చనిపొతాడు.. మన హిరొ కిల్లర్..అతని డిటెల్స్ అన్ని తెలుసుకుని అతని కుటుంబాన్ని ఉద్దరించడానికి వాళ్ళ ఊరు వెళ్తాడు.."
"ఆగాగు..." ఇది ఎక్కడొ విన్నట్టు ఉందె?"
"ఆ ఉండదా మరి? కధ రాయడం అంటె ఇదె సార్! కొత్త కొత్త కధలు ఎక్కడనుంచి వస్తాయ్? ఉన్న కధలనే మొదలు ఒక ట్విస్ట్ చివరొక ట్విస్ట్ ఇస్తె కొత్త కధవుతుంది..ఇదె సార్ సిక్రెట్."
"ఇంత బతుకు బతికి కాపి కొట్టి నవల రాయలా?" ఎందుకొ శాస్త్రి సలహా నచ్చలేదు సుబ్బారావుకి.
"హు.. సరె శాస్త్రి. సలహా కి థాంక్స్. ఈ పది ఉంచు" అని అక్కడనుంచి బయలుదేరాడు సుబ్బారావు.."
.................
భార్య చేసిన పప్పుచారు, బంగాళదుంప వేపుడు కమ్మగా లాగించేసి మంచమెక్కాడు సుబ్బారావు.
"రాయడం అంటె అంత సులువు కాదు సుమీ!" మనసులొ అనుకున్నాడు సుబ్బారావు.
"పొద్దున్నెదొ పట్టుచీర అన్నారు?" తమలపాకులకి సున్నం రాస్తూ వచ్చింది పంకజం.
గతుక్కుమన్నాడు సుబ్బారావు "ఈ ఆపద నుంచి ఎలా గట్టెక్కాలి? అనవసరంగా ఆవేశపడి ఎవేవొ వగ్ధానాలు చెసేసాను.. ఇప్పుడు ఎలా" అనుకున్నాడు మనసులొ..
ఎదురుగా కుర్చున్న పంకజం వంక చూశాడు సుబ్బారావు..
అహా! ఎమి అందం.. ఇప్పుడే స్నానం చేసిందొ ఎమో వర్షంలొ తడిసిన బొండుమల్లె లాగా ఉంది పంకజం.
"బంగారం.." ప్రేమ ఎక్కువయితే ఇలాగె పిలుస్తాడు మన సుబ్బారావు.
"మ్...." తలెత్తకుండా... దీర్ఘం తీస్తూ పలికింది పంకజం..
"ఎమిటే.. ఈ రొజు ఇంత ముద్దు ముద్దుగా ఉన్నావ్?"
"అంతా మీ భ్రమ నేను ఎప్పుడూలాగానె ఉన్నాను.." మనసులొనె ముసి ముసిగా నవ్వుకుంటూ అన్నది పంకజం...
"అవునా?.. హుమ్.. ఈ అందాల సుందరి నా సొంతం అవడం నా అదృష్టం కదు?"
"నిజమా...?" వచె నవ్వు ఆపుకుంటూ.. చిలక చుట్టి సుబ్బారావు నొట్లొ పెట్టింది పంకజం..
"ఒక్క మాట చెప్పనా పంకజం.."
"అబ్బా... చెప్పండి..." విసుగు నటిస్తూ అన్నది పంకజం
"నీ అందం ముందు పట్టుచీరలు, నగలు ఎ మూలకి చెప్పు? వాయిల్ చీర కట్టినా విశ్వసుందరి లాగా ఉంటావె. .."
సుబ్బారావు నిజమయిన ప్రెమతొ... మనస్పూర్తిగా అరాదించె వైనం చూసి పంకజం అనంద గంగా ప్రవాహమయింది...
"చీ.. పొండి ..మీరు మరీ పొగిడేస్తారు..!!" అంటూ సుబ్బారావు ఒడిలొ వాలిపొయింది పంకజం.
కాలాన్ని ప్రేమ తన ఆధీనంలొకి తెచుకుంది.
సుబ్బారావు కధ సుఖాంతమయింది.
అమ్మాయి!..........జాగ్రత్త
ముఖేశ్.
ముఖేశ్ తాపీగా బెడ్ మీద పొడుకుని, తన మొబైల్ తీసుకుని ఒక నంబర్ డయల్ చేసాడు. ఆ నంబర్ కాల్ సెంటర్ లొ వర్క్ చేస్తున్న గీతది. నెల రోజుల క్రితం అఙ్ఞాతవ్యక్తిలా కాల్ చేసి మెల్లగా పరిచయం పెంచుకున్నాడు ముఖేశ్. సరెలే ఎదొ టైంపాస్ కె కదా అని గీత కూడా మాములుగా మాట్లడటం స్టార్ట్ చేసింది.
"హాయ్ గీత ఎలా ఉన్నావ్?" సహజం గా ముఖేశ్ కంఠం చాల మ్రుదువుగా ఉంటుంది.
"బాగున్నాను."
"నిన్ననే మాట్లాడానా.. ఎంటొ చాలా రొజులు అయినట్టుగా ఉంది గీతు" ఇలా ముద్దుగా పిలవడం ముఖేశ్ కి వెన్నతొ పెట్టిన విద్య.
"అవునా!" ముఖ్తసరిగా అన్నది గీత.
"నిన్న వర్షం పడింది కదా?" అడిగాడు ముఖేశ్.
"అవును ఎ?"
"అప్పుడు నేను మా విండొ దగ్గరకి వెళ్ళి నుంచొన్నా.. అప్పుడు నా మీద వాన చినుకులు పడుతుంటే.. నిజం చెప్పనా గీతు.. ప్రతి చుక్కలొనూ నువ్వె. నువ్వే చినుకులుగా మారి నా పడుతున్న ఫీలింగ్.."
ఇలా మాట్లాడటం ముఖేశ్ కి కొత్త కాదు..
కాని గీతకి ఇవన్ని ఎప్పుడు వినని మాటలు.
అప్రయత్నంగా "నిజమా?" అన్నది.
ఆ మాత్రం రెస్పాన్స్ చాలు ముఖేశ్ కి "నిజంగా! ఇంతకమునుపు ఎన్నడు ఇలాటి ఫీలింగ్ రాలేదు నాకు."
అతని భావ వ్యక్తీకరణ కి ముగ్దురాలయింది గీత.
"ఒకటి అడగనా?" అభ్యర్దనగా అడిగాడు ముఖేశ్
"అడుగు"
"రేపు ఆదివారం కదా... నేను నిన్ను కలవచ్చా? జస్ట్ ఊరికే.. ఒకసారి చూడాలని ఉంది"
ఎందుకొ వద్దనలేకపొయింది గీత.
ఆ తరవాత గీత అతనిని కలవడం.. అతని మాయలొ పడటం..
కొన్నాళ్ళకి అతని నిజ స్వరూపం తెలియడం, కుమిలి కుమిలి ఎడ్చి మళ్ళి మెల్లగా తన దైనందిన జీవితంలొ పడటం..
వరసగా జరిగిపొయాయి.
- - - - - - - - -
ప్రభాకర్.
నెట్ వర్క్ కాన్సెప్ట్స్ మరియు హాకింగ్ పైన మంచి పట్టు ఉన్న వ్యక్తి.
ఆన్ లైన్ లొ మొదట మంచితనం చూపించి అవతలి వ్యక్తుల ఉనికిని పసిగట్టడం, వారి వెబ్ కాం లను హాక్ చేసి రికార్డ్ చేయడం,
ఆడపిల్ల లతొ చాట్ చెసి, విలాస వంతమయిన జీవన విదానం, బైక్ రైడింగ్ లు, మొడర్న్ కల్చర్ లాంటి మాటలు చెప్పి అమాయకులయిన ఆడపిల్లల్ని లొబరుచుకుని అవసరమయితె బ్లాక్ మెయిల్ చేసి తన అవసరాలు తీర్చుకొడం ఇతని అలవాటు.
- - - - - - - - -
వంశీ.
మంచి అందగాడు. గర్ల్స్ కాలేజెస్ దగ్గర ఉదయం,సాయంత్రం కనబడుతుంటాడు. ఒక అమ్మాయిని టార్గెట్ చేసి, ఆమె కాలెజ్, టుషన్స్ వెళ్ళే టైమింగ్స్ తెలుసుకుని, రొజూ ఆమె కంటపడుతూ,చిరునవ్వు నవ్వుతూ ఇంప్రెస్స్ చెయ్యడం, చాన్స్ రాగనె ఒక గులాబి ఇవ్వడం ఇతనికి అలవాటు.
పోతె ఒక రుపాయి గులాబి పొతుంది, పడితె అమ్మాయి పడుతుంది ఇది అతని పాలసి.
ఇతని బారిన పడిన ఆడపిల్లల సంఖ్య తక్కువేమి కాదు.
- - - - - - - - -
ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతె ఇటువంటి వారి లిస్ట్ కి అంతమే లేదు.
పైన చెప్పినవన్ని ఏ పుస్తకం లొనో చదివిన కధలు కాదు. టి.వి. సీరియల్స్ అంతకన్నా కాదు. కళ్ళముందు సొసైటి లొ జరుగుతున్న సత్యాలు.
ఇంతే కాదు..
ఆడపిల్లల చేత ఫొన్లొ సరసంగా మాట్లాడిస్తూ లౌడ్ స్పీకర్ పెట్టి ఫ్రెండ్స్ కి వినిపించెవాళ్ళు..
రికార్డ్ చేసి నెట్ లొ అప్ లొడ్ చెసేవాళ్ళు.
ఫొటొ లు మార్ఫ్ చేసి ఫేక్ ప్రొఫయిల్స్ క్రియేట్ చెసేవాళ్ళు.
ఆడపిల్లల నంబర్లు ఇచ్చి పుచ్చుకునే వాళ్ళు.
ఈ రకంగా వికృతమయిన ఆలొచనలు ఉన్న జనాలు సమాజంలొ చాలానె ఉన్నారు.
ఇప్పుడు మొసగాళ్ళకి టాలెంట్ చాలా ఎక్కువ..
పొయిటిక్ గా మాట్లాడటం తెలుసు. రంగుల ప్రపంచం చూపించడం తెలుసు. "ఎరా, బుజ్జి, బంగారం, కన్నా" అంటూ బుజ్జగిస్తూ బుట్టలొ వేసుకొడం తెలుసు.
మరి ఎలా?
ఎవరు జెన్యున్? ఎవరు చీటర్?
ఎలా పసిగట్టాలి?
- తక్కువ పరిచయంలొ ఎక్కువ అభిమానం, అతి ప్రేమ కురిపించే మాటలు మాట్లాడే వారిని నమ్మొద్దు.
- చాట్ లొ, ఆన్ లైన్ ఫొరమ్స్ లొ పరిచయమయిన వాళ్ళతొ మీ పర్సనల్ విషయలు పంచుకొవద్దు, ఫోటొలు పంపొద్దు, అంతగా ఫొటొ చూపించాలి అంటె
ప్రొఫైల్ డిస్ప్లె లొ పెట్టి చూపించండి.
- తెలియని వాళ్ళని మీ చాట్ లిస్ట్ లొయాడ్ చేసుకోవద్దు, ఒక వేళ అతను హాకర్ అయితే మీ గురించి అంతా తెలుసుకొగలడు.
- రోజుల పరిచయానికి "అమ్మ, బంగారం, బుజ్జి, కన్నా" అని సంబొదిస్తుంటే, అతను మిమ్మల్ని పడెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తున్నాడని అర్దం.
- ఒక కొత్త వ్యక్తి ని కలిసెటప్పుడు, కేవలం ఒక మీట్ తొ అతని గురించి ఒక అవగాహన కి రావద్దు. మొదటి సారి ఎవరయినా డీసెంట్ గా ఉండటానికి ప్రయత్నిస్తారు.
- ఒక వేళ మీరు మొదటి సారి ఒక చాట్ ఫ్రెండ్ ని కలుస్తున్నట్లయితె.. మీటింగ్ పాయింట్ గా నిర్జన ప్రదెశాలను ఎంచుకొవద్దు.
- ఫొన్ లొ మాట్లాడే టప్పుడు.. మీకు ఎదయినా బీప్ సౌండ్ వస్తుంటే.. అవతలి వాళ్ళు మీ సంభాషణ రికార్డ్ చేస్తున్నారని అర్ధం.
- "లైఫ్ చాల చిన్నది, మన చేతిలొ ఉన్నప్పుడే అనుభవించాలి" ఇలాంటి పనికిరాని వేదాంతం చెప్పేవారిని అస్సలు నమ్మొద్దు..
- ఆఖరిగా.... ప్రలొభాలకు, ప్రసంశలకు లొంగిపొవద్దు.
ఇదంతా ఎదొ.. ఇప్పటికిప్పుడు అనుకుని రాసింది కాదు. చాలా రోజుల నుంచి గమనించిన విషాయలన్నీ ఒక చోట చేర్చి రాస్తున్నాను.
నేను చెప్పాలనుకున్న మాట ఒక్కటే... "అమ్మాయి!...........జాగ్రత్త!!"
ఆ సినిమా అయిపొయింది..
(ఆర్కుట్ లొ కవితలకి ఒక కమ్యునిటి చూసాను. ఎం కవితలు ఉన్నాయా అని చూస్తే సగం పైగా ప్రేమ లొ విఫలం అయిన వారివే కనపడ్డాయి. అప్పుడు వాళ్ళని ఉద్దేసించి ఎమన్నా రాయాలి అనిపించింది. అలా రాసిందే ఈ 'ఆ సినిమా అయిపొయింది)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
గుండెకోత, నెత్తుటి మరక, చితికిన మనస్సు,
చిట్లిన ఫాళి,చెదిరిన కలలు, హృదయ సునామీలు..
చాలన్నా! చాలు!!
గుండెలొ కార్చిచ్చుకు ఆఙ్నం పొస్తూ..
ఏడబాటు అనే కాలాంతపు ప్రళయంలొ మునకలు వెస్తూ...
చాలన్నా! చాలు!!
తెలుసా..
నిన్న అది సంచలనం..
నేటికి వార్త..
రేపటికి బాబి గాడి చేతిలొ మిఠాయి పొట్లం.
శ్వాసించె ప్రాణవాయువు, స్పందించె అశ్రువు, నాడులలొ జీవాన్ని..
గతమనే కసాయికి బలి ఇస్తున్న ఓ త్యాగశీలి..
చూపులలొ చైతన్యం, వేళ్ళలొ నైపుణ్యం, పెదవుల సుమధుర ధరహాసాన్ని..
నిన్నటి కాష్టంలొ తగలబెడుతున్న ఓ మహా ఋషి..
చాలన్నా! చాలు!!
నిన్నటి నిద్ర నుంచి లేచి కళ్ళు చికిలించి చూడు..
కొత్తపుంతలు తొక్కుతూ నిన్ను తాకుతున్న ఆ లేత కిరణాలు చూడు..
విరహమనే వ్యసనంతొ నీలొ అణిచివెయబడ్డ, నీ సృజనాత్మకత కోసం యుగాలుగా వేచి చూస్తున్న ఆ ప్రకృతి కాంతని చూడు..
అవును
ఆ సినిమా అయిపొయింది..
అరికాలిలొ ముల్లు లాంటి ఆ గతం మనకొద్దు..
కళ్ళలొ సంద్రాలకి ఆనకట్ట కట్టి, చిరునవ్వుల సన్నజాజులు పూయించు
నిన్ను మరచిన కాలానికి చెప్పు "నే.. వస్తున్నా!!" అని..
నీ వెనుక గుసగుసలకి చెప్పు "ఖబడ్ధార్" అని..
లె!!.. ఓరలొ కత్తి లెదంటె సుత్తి
అయితే కలం కాకుంటే మనొఫలకం
ఆనాటి విన్యాసం మళ్ళీ రుచి చూపించు
నీ అడుగుల ప్రకంపనాలకి దిక్కులు ఉలిక్కిపడాలి
నీ తర్కానికి, విఙ్నానికి విజయలక్ష్మి దాసొహమనాలి
నీ వేగానికి సుడిగాలి నివ్వెరపొవలి
సత్ప్రవర్తన నీ తండ్రి, సత్కార్యం నీ తల్లి,
క్షతగాత్రుల పెదవులపై నవ్వులే నీ సొదరులు.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
గుండెకోత, నెత్తుటి మరక, చితికిన మనస్సు,
చిట్లిన ఫాళి,చెదిరిన కలలు, హృదయ సునామీలు..
చాలన్నా! చాలు!!
గుండెలొ కార్చిచ్చుకు ఆఙ్నం పొస్తూ..
ఏడబాటు అనే కాలాంతపు ప్రళయంలొ మునకలు వెస్తూ...
చాలన్నా! చాలు!!
తెలుసా..
నిన్న అది సంచలనం..
నేటికి వార్త..
రేపటికి బాబి గాడి చేతిలొ మిఠాయి పొట్లం.
శ్వాసించె ప్రాణవాయువు, స్పందించె అశ్రువు, నాడులలొ జీవాన్ని..
గతమనే కసాయికి బలి ఇస్తున్న ఓ త్యాగశీలి..
చూపులలొ చైతన్యం, వేళ్ళలొ నైపుణ్యం, పెదవుల సుమధుర ధరహాసాన్ని..
నిన్నటి కాష్టంలొ తగలబెడుతున్న ఓ మహా ఋషి..
చాలన్నా! చాలు!!
నిన్నటి నిద్ర నుంచి లేచి కళ్ళు చికిలించి చూడు..
కొత్తపుంతలు తొక్కుతూ నిన్ను తాకుతున్న ఆ లేత కిరణాలు చూడు..
విరహమనే వ్యసనంతొ నీలొ అణిచివెయబడ్డ, నీ సృజనాత్మకత కోసం యుగాలుగా వేచి చూస్తున్న ఆ ప్రకృతి కాంతని చూడు..
అవును
ఆ సినిమా అయిపొయింది..
అరికాలిలొ ముల్లు లాంటి ఆ గతం మనకొద్దు..
కళ్ళలొ సంద్రాలకి ఆనకట్ట కట్టి, చిరునవ్వుల సన్నజాజులు పూయించు
నిన్ను మరచిన కాలానికి చెప్పు "నే.. వస్తున్నా!!" అని..
నీ వెనుక గుసగుసలకి చెప్పు "ఖబడ్ధార్" అని..
లె!!.. ఓరలొ కత్తి లెదంటె సుత్తి
అయితే కలం కాకుంటే మనొఫలకం
ఆనాటి విన్యాసం మళ్ళీ రుచి చూపించు
నీ అడుగుల ప్రకంపనాలకి దిక్కులు ఉలిక్కిపడాలి
నీ తర్కానికి, విఙ్నానికి విజయలక్ష్మి దాసొహమనాలి
నీ వేగానికి సుడిగాలి నివ్వెరపొవలి
సత్ప్రవర్తన నీ తండ్రి, సత్కార్యం నీ తల్లి,
క్షతగాత్రుల పెదవులపై నవ్వులే నీ సొదరులు.
కులం పై కలం.
పార్ధు: నన్నెవరూ డిస్టర్బ్ చెయ్యొద్దు.
జనాలు: నిన్నా? మాకు వేరె పని లేదనుకుంటున్నావా?
పార్ధు: సీరియస్ గా ఎమన్నా రాద్దామనుకుంటున్నా...
జనాలు: అమ్మొ! వీడు మళ్లి ఎదొ బుర్ర తినే కార్యక్రమమ్ పెట్టినట్టున్నాడు రా..
పార్ధు: హుమ్ మ్ మ్.... మనిషి పుట్టాడు...
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: మనిషి పెరిగాడు..
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: మనిషి పొయాడు.
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: అసలు ఎందుకు పుట్టాలి? ఎందుకు పొవాలి?
జనాలు: ఒరెయ్! మమ్మల్ని వదిలెయ్యరా బాబు.
పార్ధు: చ! ఈ జనాలకి బొత్తిగా టేస్ట్ లేదు.
బై ద వె.. అందరికి దండాలండి.. నా పేరు పార్ధు.
అసలు పేరు పార్ధ సారధి. కూతంత ఇస్టయిల్ గా ఉంటదని అలా చెప్పుకుంటుంటాను.
అందులొ...ఆ మధ్య "అతడు" సినిమా పుణ్యమా అని నా పేరు బాగా పాపులర్ అయింది. (తొక్కలొది... నన్ను అడక్కుండా నా పేరు పెట్టుకున్నారు )
జనాలు: వీడి సొది తగలెయ్యా!
పార్ధు: నా గురించి చెప్పాలంటె... చాలా కష్టమ్. ఎందుకంటే చెప్పుకొడానికి ఎమి లేదు కాబట్టి.
నాలొ నాకు నచ్చేవి రెండే రెండు... ఒకటి నా పేరు. రెండు నా మాట.
జనాలు: సెల్ఫ్ డబ్బా చాలురా ఒరెయ్...
పార్ధు: బెసిక్ గా జనాలు ఎమనుకుంటున్నారు అనేది నేను పట్టించుకొను.. యట్ ద సెమ్ టైమ్ విమర్సించను.. నా దారి నాదె.
జనాలు: రహదారి ఎం కాదు?
పార్ధు: చి!! ఈ జనాలకి అసూయ నేనంటె. వాళ్ళని పట్టించుకొకండి మీరు.
అసలు అసూయ ఒకటే కాదు.. ఈ జనాలకి చాలా యదవ లక్షణాలు ఉన్నాయ్.
కుల పిచ్చ, మత పిచ్చ...అవును నిజం.
ఆశ్చర్యం ఏంటంటే.. రేపటి తరాన్ని పాలించబొయే.. యువత లొ కూడా ఇదే పిచ్చ..
ఏమిటీ కులం?
మంచి,చెడు కులం తొ నిర్ణయించబడుతుందా?
ఒక కులం లొ ఉన్న ప్రతి వారు ఉత్తమోత్తములు అని చెప్పగలమా?
నిన్నటి తరం చాదస్తం లొ ఉంది అనుకుంటే.. నేటి తరం పూర్తిగా మతి భ్రమించి ఉంది.. కాలేజిల్లొ, పెద్ద పెద్ద యూనివర్సిటి ల్లొ కులం పేరు తొ వర్గీకరణ..
నాకనిపిస్తుంది మతం కంటె కులం చెడ్డది. మతం దేశాలని విడదీస్తె.. కులం వీది వీది ని విడదీస్తుంది..
"కొనవూపిరి తొ ఉన్నప్పుడు.. రక్తమిచ్చేవాడిని అడుగుతామా 'నీ కులం ఏంటి? అని" అప్పుడేమయింది.. కాస్ట్ ఫీలింగ్?
ఒహ్హ్ ప్రాణమే పొయాక తొక్కలొ కులం ఎక్కడుంటుంది అన్న భయమా?
Dear Friend..
లోకం లొ ఉన్నవి రెండే కులాలు ఒకటి 'మంచి ' రెండు 'చెడు ' .
మతం పేరు తొ రాజకీయం చేసి వొట్లు దండుకునె.. అవకాశవాదుల.. మాటలు విని మొసపొకు... అవన్ని పదవుల కొసం చెసే ఫీట్ లు.
కులం పేరు తొ కంచెలు వేసుకోకు.. చేయి అందించు.. స్నేహాన్ని పంచు.. ప్రశాంత జీవితాన్ని అనుభవించు, భావితరాలకి అందించు..
హా.... నీరసమొచ్చింది..
Emotion ఎక్కువయినట్టు ఉంది..
అన్నట్టు ఈ జనాలు ఏరి? హి హి జంపు జనార్దన్ అనుకుంటా...
జనాలు: నిన్నా? మాకు వేరె పని లేదనుకుంటున్నావా?
పార్ధు: సీరియస్ గా ఎమన్నా రాద్దామనుకుంటున్నా...
జనాలు: అమ్మొ! వీడు మళ్లి ఎదొ బుర్ర తినే కార్యక్రమమ్ పెట్టినట్టున్నాడు రా..
పార్ధు: హుమ్ మ్ మ్.... మనిషి పుట్టాడు...
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: మనిషి పెరిగాడు..
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: మనిషి పొయాడు.
జనాలు: వాహ్ వా! వహ్ వా!
పార్ధు: అసలు ఎందుకు పుట్టాలి? ఎందుకు పొవాలి?
జనాలు: ఒరెయ్! మమ్మల్ని వదిలెయ్యరా బాబు.
పార్ధు: చ! ఈ జనాలకి బొత్తిగా టేస్ట్ లేదు.
బై ద వె.. అందరికి దండాలండి.. నా పేరు పార్ధు.
అసలు పేరు పార్ధ సారధి. కూతంత ఇస్టయిల్ గా ఉంటదని అలా చెప్పుకుంటుంటాను.
అందులొ...ఆ మధ్య "అతడు" సినిమా పుణ్యమా అని నా పేరు బాగా పాపులర్ అయింది. (తొక్కలొది... నన్ను అడక్కుండా నా పేరు పెట్టుకున్నారు )
జనాలు: వీడి సొది తగలెయ్యా!
పార్ధు: నా గురించి చెప్పాలంటె... చాలా కష్టమ్. ఎందుకంటే చెప్పుకొడానికి ఎమి లేదు కాబట్టి.
నాలొ నాకు నచ్చేవి రెండే రెండు... ఒకటి నా పేరు. రెండు నా మాట.
జనాలు: సెల్ఫ్ డబ్బా చాలురా ఒరెయ్...
పార్ధు: బెసిక్ గా జనాలు ఎమనుకుంటున్నారు అనేది నేను పట్టించుకొను.. యట్ ద సెమ్ టైమ్ విమర్సించను.. నా దారి నాదె.
జనాలు: రహదారి ఎం కాదు?
పార్ధు: చి!! ఈ జనాలకి అసూయ నేనంటె. వాళ్ళని పట్టించుకొకండి మీరు.
అసలు అసూయ ఒకటే కాదు.. ఈ జనాలకి చాలా యదవ లక్షణాలు ఉన్నాయ్.
కుల పిచ్చ, మత పిచ్చ...అవును నిజం.
ఆశ్చర్యం ఏంటంటే.. రేపటి తరాన్ని పాలించబొయే.. యువత లొ కూడా ఇదే పిచ్చ..
ఏమిటీ కులం?
మంచి,చెడు కులం తొ నిర్ణయించబడుతుందా?
ఒక కులం లొ ఉన్న ప్రతి వారు ఉత్తమోత్తములు అని చెప్పగలమా?
నిన్నటి తరం చాదస్తం లొ ఉంది అనుకుంటే.. నేటి తరం పూర్తిగా మతి భ్రమించి ఉంది.. కాలేజిల్లొ, పెద్ద పెద్ద యూనివర్సిటి ల్లొ కులం పేరు తొ వర్గీకరణ..
నాకనిపిస్తుంది మతం కంటె కులం చెడ్డది. మతం దేశాలని విడదీస్తె.. కులం వీది వీది ని విడదీస్తుంది..
"కొనవూపిరి తొ ఉన్నప్పుడు.. రక్తమిచ్చేవాడిని అడుగుతామా 'నీ కులం ఏంటి? అని" అప్పుడేమయింది.. కాస్ట్ ఫీలింగ్?
ఒహ్హ్ ప్రాణమే పొయాక తొక్కలొ కులం ఎక్కడుంటుంది అన్న భయమా?
Dear Friend..
లోకం లొ ఉన్నవి రెండే కులాలు ఒకటి 'మంచి ' రెండు 'చెడు ' .
మతం పేరు తొ రాజకీయం చేసి వొట్లు దండుకునె.. అవకాశవాదుల.. మాటలు విని మొసపొకు... అవన్ని పదవుల కొసం చెసే ఫీట్ లు.
కులం పేరు తొ కంచెలు వేసుకోకు.. చేయి అందించు.. స్నేహాన్ని పంచు.. ప్రశాంత జీవితాన్ని అనుభవించు, భావితరాలకి అందించు..
హా.... నీరసమొచ్చింది..
Emotion ఎక్కువయినట్టు ఉంది..
అన్నట్టు ఈ జనాలు ఏరి? హి హి జంపు జనార్దన్ అనుకుంటా...
Subscribe to:
Posts (Atom)